-
1 accenseo
ac-censĕo ( ŭi), nsum, 2, v. a., to reckon to or among, to add to; as a verb. finit. very rare:A.numine sub dominae lateo atque accenseor illi,
i. e. I am her companion, Ov. M. 15, 546; and: accensi, qui his accensebantur, id est attribuebantur, Non. 520, 7.—But hence in frequent use, ac-census, a, um, P. a., reckoned among, or subst. accensus, i., m.One who attends another of higher rank, an attendant, follower; hence, a state officer who attended one of the highest magistrates (consul, proconsul, praetor, etc.) at Rome or in the provinces, for the purpose of summoning parties to court, maintaining order and quiet during its sessions, and proclaiming the hours; an apparitor, attendant, orderly (on account of this office, Varr. 6, § 89 Müll., would derive the word from accieo), Varr. ap. Non. 59, 2 sq.; Cic. Q. Fr. 1, 1, 4 and 7; id. Att. 4, 16; Liv. 45, 29, 2; Suet. Caes. 20 al.—The person to whom one is accensus is annexed in dat. or gen.:B.qui tum accensus Neroni fuit,
Cic. Verr. 2, 1, 28:libertus, accensus Gabinii,
id. Att. 4, 16, 12. The Decurions and Centurions also [p. 16] had their accensi as aids, Varr. L. L. 7, § 58 Müll.;also at funerals, as leader of the procession,
Cic. Leg. 2, 24, 61. Cf. on the accensi, Necker's Antiq. 2, 2, p. 375 sq.—accensi, a kind of reserve troops who followed the army as supernumeraries (= ascripticii, or, in later times, supernumerarii), to take the place of those who fell in battle. They had no arms, and were only clothed with the military cloak, and hence called velati: quia vestiti et inermes sequuntur exercitum, Paul. ex Fest. p. 369 Müll.; they used in battle only slings and stones. They were also employed in constructing public roads. Cf. Mommsen, Degli Accensi Velati, in Annali del. Inst. vol. xxi. (1849), p. 209 sq.; and Necker's Antiq. 3, 2, p. 242 sq. -
2 accensi
ac-censĕo ( ŭi), nsum, 2, v. a., to reckon to or among, to add to; as a verb. finit. very rare:A.numine sub dominae lateo atque accenseor illi,
i. e. I am her companion, Ov. M. 15, 546; and: accensi, qui his accensebantur, id est attribuebantur, Non. 520, 7.—But hence in frequent use, ac-census, a, um, P. a., reckoned among, or subst. accensus, i., m.One who attends another of higher rank, an attendant, follower; hence, a state officer who attended one of the highest magistrates (consul, proconsul, praetor, etc.) at Rome or in the provinces, for the purpose of summoning parties to court, maintaining order and quiet during its sessions, and proclaiming the hours; an apparitor, attendant, orderly (on account of this office, Varr. 6, § 89 Müll., would derive the word from accieo), Varr. ap. Non. 59, 2 sq.; Cic. Q. Fr. 1, 1, 4 and 7; id. Att. 4, 16; Liv. 45, 29, 2; Suet. Caes. 20 al.—The person to whom one is accensus is annexed in dat. or gen.:B.qui tum accensus Neroni fuit,
Cic. Verr. 2, 1, 28:libertus, accensus Gabinii,
id. Att. 4, 16, 12. The Decurions and Centurions also [p. 16] had their accensi as aids, Varr. L. L. 7, § 58 Müll.;also at funerals, as leader of the procession,
Cic. Leg. 2, 24, 61. Cf. on the accensi, Necker's Antiq. 2, 2, p. 375 sq.—accensi, a kind of reserve troops who followed the army as supernumeraries (= ascripticii, or, in later times, supernumerarii), to take the place of those who fell in battle. They had no arms, and were only clothed with the military cloak, and hence called velati: quia vestiti et inermes sequuntur exercitum, Paul. ex Fest. p. 369 Müll.; they used in battle only slings and stones. They were also employed in constructing public roads. Cf. Mommsen, Degli Accensi Velati, in Annali del. Inst. vol. xxi. (1849), p. 209 sq.; and Necker's Antiq. 3, 2, p. 242 sq. -
3 scholasticus
scholasticus adj., σχολαστικόσ, of a school, scholastic: controversiae, Ta.—As subst m., one who teaches rhetoric, a lecturer in the schools, Ta.* * *Ischolastica, scholasticum ADJof/appropriate to a school of rhetoric/any schoolIIstudent/teacher, one who attends school; one who studies, scholar -
4 scolasticus
Iscolastica, scolasticum ADJof/appropriate to a school of rhetoric/any schoolIIstudent/teacher, one who attends school; one who studies, scholar -
5 gallinarium
I.Lit.A.Adj.:B.scala,
a poultry-roost, hen-roost, Cels. 8, 15:vasa,
for the poultry to drink out of, Col. 8, 8, 5; 8, 10, 6.—Subst.1.gallīnā-rĭus, ii, m., one who attends to poultry, Varr. R. R. 3, 9, 7; Cic. Ac. 2, 26, 86; Plin. 10, 55, 76, § 155.—2. II.Transf., as an adj. prop.A.Gallinaria insula, an island in the Tuscan Sea, now Galinara or Isola d' Albengo, Varr. R. R. 3, 9, 17; Col. 8, 2, 2; Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 6.—B.Gallinaria silva, a wood in Campania, near Cumœ, Cic. Fam. 9, 23; cf.:gallinaria pinus,
Juv. 3, 307. -
6 gallinarius
I.Lit.A.Adj.:B.scala,
a poultry-roost, hen-roost, Cels. 8, 15:vasa,
for the poultry to drink out of, Col. 8, 8, 5; 8, 10, 6.—Subst.1.gallīnā-rĭus, ii, m., one who attends to poultry, Varr. R. R. 3, 9, 7; Cic. Ac. 2, 26, 86; Plin. 10, 55, 76, § 155.—2. II.Transf., as an adj. prop.A.Gallinaria insula, an island in the Tuscan Sea, now Galinara or Isola d' Albengo, Varr. R. R. 3, 9, 17; Col. 8, 2, 2; Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 6.—B.Gallinaria silva, a wood in Campania, near Cumœ, Cic. Fam. 9, 23; cf.:gallinaria pinus,
Juv. 3, 307. -
7 xenoparochus
xĕnŏpărŏchus, i, m., = xenoparochos, one who attends to or provides for strangers, Dig. 5, 4, 18. -
8 deductor
dēductor, ōris, m. [id.].I.One who brings; a guide, teacher (late Lat.):II.alicujus,
Tert. Apol. 21: veritatis, Tert. Cor. mil. 4.—(Acc. to deduco, no. 1. B. 5.) One who accompanies or attends on a candidate for office, an attendant, Q. Cic. Petit. Cons. 9; Plin. Ep. 4, 17, 6. -
9 clinicus
clīnĭcus, i, m., = klinikos [klinê, the bed].I.A physician who attends patients sick in bed, Mart. 9, 97; cf.II.MEDICVS,
Inscr. Orell. 2983:deus,
Prud. Apoth. 205.—A patient confined to his bed, Hier. Ep. 105, n. 5.—III. IV. -
10 adspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.I.Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.(α).With ad:(γ).aspice ad me,
Plaut. Capt. 3, 4, 38:aspicient ad me,
Vulg. Zach. 12, 10:aspicere ad terram,
Plaut. Cist. 4, 2, 25:ad caelum,
Vulg. 2 Macc. 7, 28:Aspice nunc ad sinisteram,
Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice):ad Scrofam,
Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:me huc aspice,
id. Am. 2, 2, 118:faciem alicujus,
id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,non audebat aspicere contra Deum,
Vulg. Exod. 3, 6:formam alicujus aspicere,
Ter. Heaut. 4, 5, 25:tergum alicujus,
Vulg. Exod. 33, 8:aspicite ipsum: contuemini os, etc.,
Cic. Sull. 27:me,
Vulg. Job, 7, 8:sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,
Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:aspicis me iratus,
Cic. Phil. 2, 30 fin.:hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,
id. Lael. 23, 87:ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,
Liv. 9, 7, 11:aliquid rectis oculis,
Suet. Aug. 16:Aspicit hanc torvis (oculis),
Ov. M. 6, 34:aspiciunt oculis Superi mortalia justis,
id. ib. 13, 70:aliquid oculis aequis,
Verg. A. 4, 372:aspice vultus Ecce meos,
Ov. M. 2, 92 al.:horrendae aspectu,
Hor. S. 1, 8, 26:aspice nos hoc tantum,
look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):unde aliqua pars aspici potest,
Cic. Mil. 3:pulvis procul et arma adspiciebantur,
Tac. H. 2, 68; id. G. 13:super triginta milia armatorum aspiciebantur,
id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,
Plin. 2, 73, 75, § 185:quasi eum aspici nefas esset,
Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:adspici humana exta nefas habetur,
Plin. 28, 1, 2, § 5.—Absol.:(δ).Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,
Ter. Eun. 5, 1, 22:postquam aspexi, ilico Cognovi,
id. Heaut. 4, 1, 43.—With in with acc.:(ε).in terram aspicere,
Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:in caelum,
ib. Matt. 14, 9.—With super with acc.:B.super castra aspicere,
Vulg. Judith, 9, 7 al. —Transf.1.a.. Of things in space, to look toward, lie toward:b.tabulatum aspiciat meridiem,
Col. 8, 8, 2:cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,
Plin. Ep. 5, 6, 29:ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,
Tac. Agr. 24:terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,
id. G. 5.—Of persons:2.nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,
Tac. Agr. 30.—With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):II.hujus ut aspicerent opus admirabile,
Ov. M. 6, 14:Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,
Liv. 42, 37:in Boeotiā aspiciendae res,
id. 42, 67 fin.:Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,
id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—Trop.A.In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;a.sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,
Cic. de Or. 1, 35, 161:sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,
observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:in auctorem fidei,
Vulg. Heb. 12, 2:in remunerationem,
ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).With acc.:b.Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,
Plaut. Rud. 3, 4, 50:neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,
attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—With a finite clause.(α).In the subj.:(β).qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,
has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,
Vulg. Marc. 12, 41:aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,
ib. ib. 15, 47:Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,
Plaut. Most. 3, 2, 168:quin aspice, quantum Aggrediare nefas,
Ov. M. 7, 70:Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
Verg. E. 4, 52:Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,
Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,
Verg. A. 10, 481:aspice, si quid loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:Aspice, qui coeant populi,
Verg. A. 8, 385:Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,
Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—In the indic. (rare):B.Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,
Verg. E. 5, 6:Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
id. A. 6, 855:quantas ostentant, aspice, vires,
id. ib. 6, 771:Aspice, quem gloria extulerat,
id. Cat. 12, 1:aspicite, quae fecit nobiscum,
Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,
Ov. F. 6, 29.—Esp.1.To look upon with respect, admiration:2.erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,
Nep. Chabr. 4, 1.—Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:3.Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,
Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —Lumen aspicere, to see the light for to live:4.odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,
Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin. —Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:perii, si me aspexerit,
Plaut. Am. 1, 1, 164:forte unam aspicio adulescentulam,
Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:respexit et equum alacrem laetus aspexit,
Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,
Ov. M. 2, 228; 7, 651:aspicit hanc visamque vocat,
id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,
Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,
Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3. -
11 aspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.I.Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.(α).With ad:(γ).aspice ad me,
Plaut. Capt. 3, 4, 38:aspicient ad me,
Vulg. Zach. 12, 10:aspicere ad terram,
Plaut. Cist. 4, 2, 25:ad caelum,
Vulg. 2 Macc. 7, 28:Aspice nunc ad sinisteram,
Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice):ad Scrofam,
Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:me huc aspice,
id. Am. 2, 2, 118:faciem alicujus,
id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,non audebat aspicere contra Deum,
Vulg. Exod. 3, 6:formam alicujus aspicere,
Ter. Heaut. 4, 5, 25:tergum alicujus,
Vulg. Exod. 33, 8:aspicite ipsum: contuemini os, etc.,
Cic. Sull. 27:me,
Vulg. Job, 7, 8:sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,
Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:aspicis me iratus,
Cic. Phil. 2, 30 fin.:hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,
id. Lael. 23, 87:ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,
Liv. 9, 7, 11:aliquid rectis oculis,
Suet. Aug. 16:Aspicit hanc torvis (oculis),
Ov. M. 6, 34:aspiciunt oculis Superi mortalia justis,
id. ib. 13, 70:aliquid oculis aequis,
Verg. A. 4, 372:aspice vultus Ecce meos,
Ov. M. 2, 92 al.:horrendae aspectu,
Hor. S. 1, 8, 26:aspice nos hoc tantum,
look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):unde aliqua pars aspici potest,
Cic. Mil. 3:pulvis procul et arma adspiciebantur,
Tac. H. 2, 68; id. G. 13:super triginta milia armatorum aspiciebantur,
id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,
Plin. 2, 73, 75, § 185:quasi eum aspici nefas esset,
Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:adspici humana exta nefas habetur,
Plin. 28, 1, 2, § 5.—Absol.:(δ).Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,
Ter. Eun. 5, 1, 22:postquam aspexi, ilico Cognovi,
id. Heaut. 4, 1, 43.—With in with acc.:(ε).in terram aspicere,
Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:in caelum,
ib. Matt. 14, 9.—With super with acc.:B.super castra aspicere,
Vulg. Judith, 9, 7 al. —Transf.1.a.. Of things in space, to look toward, lie toward:b.tabulatum aspiciat meridiem,
Col. 8, 8, 2:cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,
Plin. Ep. 5, 6, 29:ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,
Tac. Agr. 24:terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,
id. G. 5.—Of persons:2.nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,
Tac. Agr. 30.—With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):II.hujus ut aspicerent opus admirabile,
Ov. M. 6, 14:Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,
Liv. 42, 37:in Boeotiā aspiciendae res,
id. 42, 67 fin.:Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,
id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—Trop.A.In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;a.sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,
Cic. de Or. 1, 35, 161:sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,
observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:in auctorem fidei,
Vulg. Heb. 12, 2:in remunerationem,
ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).With acc.:b.Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,
Plaut. Rud. 3, 4, 50:neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,
attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—With a finite clause.(α).In the subj.:(β).qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,
has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,
Vulg. Marc. 12, 41:aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,
ib. ib. 15, 47:Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,
Plaut. Most. 3, 2, 168:quin aspice, quantum Aggrediare nefas,
Ov. M. 7, 70:Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
Verg. E. 4, 52:Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,
Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,
Verg. A. 10, 481:aspice, si quid loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:Aspice, qui coeant populi,
Verg. A. 8, 385:Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,
Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—In the indic. (rare):B.Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,
Verg. E. 5, 6:Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,
id. A. 6, 855:quantas ostentant, aspice, vires,
id. ib. 6, 771:Aspice, quem gloria extulerat,
id. Cat. 12, 1:aspicite, quae fecit nobiscum,
Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,
Ov. F. 6, 29.—Esp.1.To look upon with respect, admiration:2.erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,
Nep. Chabr. 4, 1.—Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:3.Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,
Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —Lumen aspicere, to see the light for to live:4.odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,
Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin. —Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:perii, si me aspexerit,
Plaut. Am. 1, 1, 164:forte unam aspicio adulescentulam,
Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:respexit et equum alacrem laetus aspexit,
Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,
Ov. M. 2, 228; 7, 651:aspicit hanc visamque vocat,
id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,
Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,
Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3. -
12 meddix
meddix ( medix), icis, m. [from the root med-, medeor; cf. Homeric medontes], he who cares for, attends to, a curator, the title of a magistrate among the Oscans: meddix apud Oscos nomen magistratūs est. Ennius: summus ibi capitur meddix, occiditur alter, Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Enn. Ann. v. 296 Vahl.).—With the epithet tuticus (which prob. answers to the summus of Ennius, and is allied to totus), joined into one word, meddixtuticus or medixtuticus, Liv. 24, 19, 2; 26, 6, 13:is summus magistratus erat Campanis,
id. 23, 35, 13.
См. также в других словарях:
One Life to Live miscellaneous characters — The following are minor or recurring characters from the American soap opera One Life to Live. Contents 1 Kimberly Andrews 2 Nigel Bartholomew Smythe … Wikipedia
One Corpse Too Many — … Wikipedia
One Nevada Credit Union — Type Credit union Industry Financial services Founded 1950 Headquarters L … Wikipedia
One Big Happy Family — Genre Reality television Starring The Coles family Country of origin United States Language(s) English No. of seasons 2 … Wikipedia
One Arrest — The Wire episode Episode no. Season 1 Episode 7 … Wikipedia
One Hour Photo — Directed by Mark Romanek Produced by Christine Vachon … Wikipedia
One Vision — Single par Queen extrait de l’album A Kind of Magic Pays Royaume Uni … Wikipédia en Français
One vision — Single par Queen extrait de l’album A Kind of Magic Pays Royaume Uni Face A … Wikipédia en Français
One Last Thing... — One Last Thing... Theatrical release poster Directed by Alex Steyermark Produced by Jason Kliot Susan … Wikipedia
One Life to Live minor characters — The following are characters from the American soap opera One Life to Live who are notable for their actions or relationships, but who do not warrant their own articles and are not part of a notable minor family from the series.Hunter Atwood Zach … Wikipedia
One Life to Live children — The following are child characters from the American soap opera One Life to Live who are notable for being the offspring of key characters, and part of significant storylines. Contents 1 Bree Brennan 2 Chloe Brennan … Wikipedia